Ik heb weinig mededogen met Herman Brusselmans. Hij is een schrijver om den brode. Ik ga hem niet recenseren op zijn literair kunnen want buiten Ex-Drummer las ik niets van hem. Dat een aantal scènes daaruit zijn blijven hangen na 3 decennia, kleine merite, dat wel.

Ik las de afgelopen week talloze reacties pro en contra zijn ‘stukje’ in Humo, ik las zijn tekst. Ik lees vooral dat iedereen daarin wil lezen wat ze willen bevestigd zien in het leven. De ene het mededogen, de ander het gebrek aan kennis. Sommigen dan weer hard op hun zionistische pik getrapt, ook kleine pietjes kunnen dat.
 
Weinig mededogen dus omdat hij gewoon doet wat extreem-rechts altijd gedaan heeft: de pars pro toto. Dé jood aanspreken. Dat is idioot, te idioot voor woorden. En ja natuurlijk weet hij dat zelf ook wel. Waarom deed hij dat dan? Hij ís schrijver, om den brode. Ik verwacht dan kennis minstens over de taal, de nuances van woorden én betekenissen. Herman kent Ferdinand de Saussure, Herman is germanist. We delen de alma mater, ik wat later.
 
Dus neen. Wat Herman deed is fout. Taalkundig én intellectueel. Legio Joden die tégen de bezetting zijn. Je vijand heet zionist. Hen met dat fictionele mes te lijf gaan, is zielig voor een schrijver. Er staan veel krachtigere woorden en zinnen in de wereldliteratuur om je punt te maken.
 
De collateral damage die eruit voortvloeit is ernstig want jawel: wat Israël doet is zonder de minste twijfel genocide. Kom. Cancel mij ook maar. Helaas niet de moeite, ik ben niemand.
 
De nevenschade is dat de zionistische lobby nu – alweer – het nieuws in handen neemt, de genocide in de schaduw schrijft, de geschiedenis tracht te herschrijven.
 
Wie slim is, steunt burgers wereldwijd. Moeders, vaders, kinderen. Met 40.000 burgerdoden kom je niet weg als collateral damage? Toch?? Oh jawel. En misschien met een percentage achter de komma zelfs alweer net iets meer door die stomme zin van schrijver Herman Brusselmans.
 
Mochten er nog fans zijn van de Israëlische bezetting op Palestijnse bodem sinds 1948 – dat zijn gewogen woorden – schrijf je dan aub uit mijn leven. Enne meneer Arnon Yasha Yves Grünberg, oh please, get a grip. Sticks and stones, zelfs dat hebben de Palestijnen niet meer. David en Goliath, en ik heb nog wat metaforen in de aanbieding.
 
Doe eens iets voor die arme burgers, in Palestina én Israël. Gebruik je wapenwoorden voor hen. Salaam. Shalom. Vrede.