Ik heb weinig mededogen met Herman Brusselmans. Hij is een schrijver om den brode. Ik ga hem niet recenseren op zijn literair kunnen want buiten Ex-Drummer las ik niets van hem. Dat een aantal scènes daaruit zijn blijven hangen na 3 decennia, kleine merite, dat wel.
Pompeus, theatraal, grotesk. Dat is wat hier volgt. Een tekst die ik schreef voor mijn studenten aan de hogeschool. Pedagogisch een miskleun, maar stiekem toch wat trots op deze woorden.
We use cookies to enhance your experience while using our website. If you are using our Services via a browser you can restrict, block or remove cookies through your web browser settings. We also use content and scripts from third parties that may use tracking technologies. You can selectively provide your consent below to allow such third party embeds. For complete information about the cookies we use, data we collect and how we process them, please check our Privacy Policy
